جسمم شده ست نقطه ی پیوند دردها
قدم خمیده تر شده از پیرمردها
در هیچ جا قرار ندارم ، قرابتی ست
این روزها میان من و دوره گردها
هربار خورده ام به زمین مثل بار قبل
تنها شکست سهم من است از نبردها
تسکین نداد گریه کمی از غم مرا
فرق است بین غصه ی زن ها و مردها
آن سوی آب ها به چه رنگ است آسمان؟
جز "آه" نیست پاسخ دریانوردها!
مسلم محبی
نشانی شاعر:
http://www.labedaria.blogfa.com
برچسب ها : غزل , غزل امروز , مسلم محبی ,
توسط : مهران رنجبر(مهاجر) تاریخ : یکشنبه 91/11/29
دیدگاه()